Mijn borstvergroting.

Ja hoor, nog meer siliconen in mijn lijf, maar deze heb ik al 5 jaar ongeveer. Waarom ik dit liet doen ? Wat ik van de ingreep zelf vond ? Dat vertel ik jullie allemaal ! 

Voor de mannen die nieuwschierig  zijn, er komt géén voor en na foto, je mag dus weer op het rode kruisje klikken in de hoek ! ;-)

Mijn doel is om 100% eerlijk te zijn tegenover mijn lezers, en mijn ervaringen te delen. Over mijn vlog van mijn lip injecties kreeg ik zoveel positieve reacties, dat ik van plan ben om dit soort zaken meer te doen. Nee, dan bedoel ik niet mij laten vol spuiten met siliconen, maar ik bedoel de ervaringen delen die ik met zo'n zaken heb. Ik hoop dat sommige van jullie je kunnen terug vinden in mijn ervaringen en zo een connectie met jullie krijg.

Het lijkt een vrij donkere en trieste post, maar eigenlijk is het echt een positieve ervaring.

Waarom een borstvergroting ?

Er zijn 100000 redenen waarom vrouwen laten sleutelen aan hun lichaam, en ik heb respect voor elke reden. Iedereen moet kunnen doen waar zij zich goed bij voelen. Er zijn ook 10000 vrouwen die aan hun lichaam hebben laten sleutelen om dezelfde reden als de mijne, onzekerheid.

Die onzekerheid is er niet vanzelf gekomen, maar door kinderen. 

Kinderen zijn gemeen.. Maar dit beseffen ze niet op die leeftijd, dat kan ook bijna niet. Toen ik in het middelbaar zat, werd ik gepest. Waarom ? Beats me. Ik was een gemakkelijk slachtoffer, je kon mij heel snel klein krijgen en ik barstte ook heel snel in tranen uit. 

Niet wetende dat ze mij hebben getekend voor het leven. Ik heb een hele zware periode achter de rug, psychiaters, antidepressiva, paniekaanvallen,..... Niet alleen die pesters zijn hier de rede van. Wat zij niet wisten is dat ik al getekend was van voor mijn geboorte door iemand die zichzelf " mijn vader " noemt. Hierover ga ik niet verder in detail treden omdat hij mijn aandacht niet verdient. 

Soit, ik heb dus een hele zware jeugd gehad al voor m'n pubertijd. Bij mij bleven alle " vrouwen zaken " lang weg.. Langer als bij 'n ander. Hier kwam dan ook nog eens bij dat ik toen de achternaam van mijn vader nog droeg; " Loze " Voel je 'm al ? Yep .. An "tiet"Loze, was toen m'n bijnaam. Allemaal heel geestig, nu kan ik er ook om lachen, maar toen kwam ik dagelijks huilend thuis. En zeker als dit lang aanhoudt EN er nog eens andere zaken bijkomen, stapelt dit zich allemaal op. Ik was al geen sterk persoon en ook maar een mens van vlees en bloed. 

Als ik op m'n 20 nog een borstvergroting wil, laat ik het doen !

Door de dagelijkse harde woorden, die mij zo hard de grond in duwde was de maat vol voor mij. Er zijn nog zóveel andere zaken die zich in mijn jeugd hebben afgespeeld, waardoor ik de persoon ben die ik vandaag ben, maar daar ga ik niet verder op ingaan, want de blogpost gaat over mijn ingreep. 

Ik ben gestopt met school door de pesterijen en het mentaal domineren. Ik heb altijd mijn mond gehouden toen, maar zal deze mensen nooit vergeten, onderschat me niet, ik ben zoals een olifant op dat vlak haha!!

Toen ik van school af was, kon ik eindelijk beginnen leven, dat was voor mij het beste wat ik ooit heb gedaan, en ik ben mijn mama ook super dankbaar dat ze mij is blijven steunen in alles wat ik toen heb gedaan. Ik ben heel vaak van't padje gegaan, en greep ook naar drugs en alcohol om mijn gedachten te "verzetten". 

Dit allemaal op m'n 18 jaar, ik was echt een puber van de hel. 

Er was 1 ding waar ik heel nuchter in was, en dat was de ingreep, als ik op m'n 20 nog een borstvergroting wil, laat ik het doen ! En daar was mijn moeder mee akkoord. Zij heeft genoeg gezien hoe ik dagelijks in elkaar stortte van onzekerheid en verdriet en als je je kind zo ziet, kan ik begrijpen dat je er alles aan wil doen om ze te helpen. Dankjewel mama, voor alles.

De ingreep zelf

Op mijn 20 was ik nog heel zeker van mijn beslissing en ik ben er dan ook voor gegaan. Intussen werkte ik ook voltijds dus kon het van thuis uit ook regelen dat het gefinancierd zou worden.

Ik maakte een afspraak bij Dokter Theunis ( Plantin moretuslei ) in Antwerpen en ging op consultatie. 

Daar bespraken we de maat. Ik had een AA cup, hier is NIETS mis mee he dames, kleine borsten kunnen ook heel mooi zijn., maar ik voelde mij er niet goed bij. 

2 weken later mocht ik al onder 't mes ! Wow .. Dat ging allemaal lekker snel, ikke blij ! Dit is intussen 4-5 jaar geleden, dus ik hoop dat ik niet lieg als ik zeg dat ik 200 cc heb laten bijsteken, wat me dus nu een mooie C-cup heeft gegeven ! 

(Bij mij zit het achter de spier & ik heb gebruik gemaakt van silicone implantaten. )

Je wordt dus in slaap gedaan.. Als bij 'n andere operatie, en wordt wakker met het gevoel dat je borstkas op ontploffen staat.. Dat neem je er graag bij ! 

Niet overdreven, natuurlijk en met een heel mooi en goed resultaat wandelde ik weer buiten.. Nja.. Wandelen.. Mijn toenmalige vriend heeft over mijn rug mogen wrijven toen ik zijn auto onder kotste van de narcose.. Maar goed, laat ik daar maar niet verder over in detail treden. ;-)

Eigenlijk lieg ik, de eerste dagen ziet het er niet uit, alles staat strak en is er precies opgeplakt met seconde lijm.. Soit, dit is wat ze vertellen op voorhand dus ik maakte mij geen zorgen. 

Dan kan de revalidatie beginnen. Ik kreeg toen 10 dagen ziekteverlof voor het werk, waar ik niet rouwig om was ! Lekker 10 dagen vrij. 

Het genezingsproces ging eigenlijk vrij vlot. 3 dagen kon ik niets, niet douchen, niet recht komen, niets niets niets. Maar na 3 dagen ging het beter en begon het resultaat er ook beter uit te zien. Ja, het doet pijn de eerste dagen, maar dat neem je er graag bij.

Het eigenlijke resultaat zie je na 3 maanden ongeveer. Dan zijn ze ook vele zachter, want de eerste maanden is het net of je nijpt in een baksteen, want ja hoor ik liep de hele dag in mijn eigen schap te nijpen !!

Het heeft ook nadelen..

Op m'n buik slapen gaat niet meer zo lekker .. Ook als ik in de zomer op't strand wil zonnen op m'n buik, dan graaf ik eerst 2 kuiltjes waar ze perfect in passen ! Yep, creativiteit alom. 

Ik heb ook geen gevoel meer op bepaalde plaatsen .. Dat komt doordat ze de zenuwen doorsnijden, op zich geen ramp, maar soms wel vervelend.

Dit is alles van nadelen, verder ben ik super gelukkig, ze zijn niet overdreven groot en ik val dus niet voorover als ik recht sta.

Mijn kleren passen me beter en ik voel me zelfverzekerder.

Maar het belangrijkste : Ik voel me vrouw.

Ik heb hier zal hier nooit een seconde spijt van hebben, MAAR ik zou het nooit meer doen om dezelfde reden, als er nu iemand commentaar of kritiek heeft op mij, wat ik draag of hoe ik eruit zie, krijgen ze van mij een dikke middelvinger.

Dames ( en misschien ook heren ) 

Zie jezelf graag hoe je bent ! Ze hebben het mij vroeger genoeg gezegd toen ik nog jong(er) was, iemand graag zien begint vooral bij jezelf.

-XOXO- An

Follow me on : Twitter, Facebook, Bloglovin' and Instagram.