Hoe onzekerheid mijn leven is beginnen controleren en wat ik eraan wil doen.

De laatste tijd is het mij enorm opgevallen dat ik enorm onzeker ben. Niet over mijn persoonlijkheid, because I'm awesome, maar meer over mijn uiterlijk / wat mensen denken van mij of wat ze van mij willen.

Onzekerheid is een rotte eigenschap. Ik merk ook dat super veel mensen hier last van hebben, ik herken de signalen van onzekerheid ondertussen al wel een beetje en daaruit blijkt dat ik zéker niet de enige ben die dit heeft.

Aanvallend reageren, andere mensen de grond inboren zodat je jezelf beter voelt, jezelf groter voordoen zodat je niet door de mand valt,....

Van deze kenmerken heb ik gelukkig niet veel last, ik uit het wel op een andere manier : Emotioneel afstandelijk zijn.

Ik ga niet haantje de voorste uithangen, want ik ben zoals ik ben, en daar ben ik wél zelfzeker van.

Ik weet dat ik mijn hart op de juiste plaats heb & ervoor zal zorgen dat andere mensen zich goed voelen bij mij.

Ik weet bv dat ik grappig ben, waarom ? Omdat dat bevestigd wordt door de mensen die lachen met mij / de grapjes die ik maak. Of ze mij uitlachen of toelachen dat laat ik ter zijde. :-)

Ik weet dat ik goed bezig ben met mijn blog / Make up, omdat dat bevestigd wordt.

Veel mensen zeggen dat ik super lief ben, dus daar ben ik ook zeker van, een tijd geleden gaf zelfs iemand dat ik amper kende mij een knuffel " jij bent zo lief ". Zo raar, maar gaf me wel een super goed gevoel !

Andere zaken zoals mijn uiterlijk, daar ben ik héél onzeker over.. Mijn lichaam etc is àlles behalve wat ik wil dat het is. Maar je kan me toch moeilijk de hele dag complimenten lopen geven ??

Ook ben ik heel onzeker of ik ooit nog een partner ga vinden, ondanks dat ik er momenteel niet veel behoefte aan heb. Ik ben onzeker hierover omdat ik ook al wel eens word afgewezen.. Ja, ook als vrouw doet dat pijn haha, gelukkig lig ik hier niet te lang van wakker.

Ik had laatst een date, en hij zei mij achteraf : Je bent emotioneel heel gesloten en daaraan merk je dat je veel hebt meegemaakt.

Is logisch toch ook ? Ik ben in het verleden, bedrogen, belogen, en mentaal gedomineerd geweest. Er is misbruik gemaakt van mijn goedheid en vertrouwen en ik kreeg steeds het deksel op mijn neus.

Niet 1x, maar de laatste 10 jaar wel meerdere keren.

Ik ben héél losbollig en zal met iedereen lachen en zwansen, maar vanaf de moment dat ik emotioneel betrokken geraak blokkeer ik blijkbaar..

Maar ik wil mijn verleden mijn toekomst niet laten bepalen, want ik weet wie ik ben en wat ik waard ben, maar blijkbaar door zo gesloten te zijn kaats ik veel mensen af, vooral mannen dan, want naar vrouwen toe ben ik heel sociaal en draai mijn hand er niet voor om, om een vreemd meisje een compliment te geven..

Niemand kent mij, niemand weet wat er in mijn hoofd omgaat.. of wat ik voel.. Wat ik momenteel voel ? Onzekerheid.

Ik weet alleen nog niet hoe ik dit moet oplossen.. In therapie gaan heeft geen zin, ik moet dit zelf oplossen !

Ik ben klaar om terug te daten en mannen te leren kennen, maar om ze echt in mijn hart toe te laten is het nog te vroeg denk ik, héél bizar, want na mijn vorige breuken kon ik niet snel genoeg een nieuwe relatie beginnen omdat ik niet alleen kon zijn. Dat is nu compleet het tegenovergestelde, ik wil genegenheid en affectie, maar iemand toelaten in mijn hoofd / hart ? No way ! Ik heb genoeg vriendinnen die mij emotioneel de steun en affectie geven die ik nodig heb.

Ik denk dat het gewoon tijd nodig heeft, ik ga momenteel niet veel doen aan het feit dat ik gesloten ben, en dan zal het met de tijd wel goed komen.

Time heals all wounds.. Dus ik ga hopen dat het in dit geval ook zo is.

XOXO- An

Follow me on : Instagram, Facebook and Bloglovin'.